КЛАСИФИКАЦИЈА

Постојат голем број на системи за класификација на CHD. Но во 2000 година е развиена Интернационалната конгенитална срцево хируршка номенклатура која претставува генетички систем на класификација.

·         ХИПОПЛАЗИЈА

Хипоплазијата може да влијае на срцето, обично резултира со неразвиеност на десната или левата комора, но само на едната страна од срцето. Хипоплазијата е ретка но најсериозна форма на CHD. Постојат Хипопластичен лев срцев синдром ( HLHS) и Хипопластичен десен срцев синдром ( HRHS). И двата случаи се различни и се од витално значење на новороденчето кое само со итна операција може да преживее. Хипоплазијата генерално е цијанотичен срцев дефект.

·         ОПСТРУКЦИЈАЛНИ ДЕФЕКТИ

Опструкцијален дефект е кога срцевите залистоци, артерии и вени се или премногу тесни или блокирани. Заедничките дефекти вклучуваат пулмонична стеноза, аортна стеноза и коаркција, на аортата со други видови како што се бикуспидална аортна валвулна стеноза и субаортна стеноза кои се релативно ретки. Секое намалување или блокада може да предизвика срцево проширување или хипертензија.

·         СЕПТАЛНИ ДЕФЕКТИ

Септумот е ѕид од ткиво кое го одделува срцето на лев и десен дел. Дефектите на интератријалниот септум или интервентикуларниот септум овозможува крвта од левата страна на срцето да тече кон десната и обратно, со што се намалува функцијата на срцето. VSD е најчест вид на CHD, а околу 30% од возрасните имаат ASD.

·         ЦИЈАНОТИЧЕН ДЕФЕКТ

Цијанотичната срцева мана се нарекува така бидејќи резултира со цијаноза, односно сино-сива деколоризација на кожата поради недостиг на кислород во телото. Ваквите дефекти вклучуваат аномално пулмонална венска врска, упорни артериозуси, тетралогија на фалот, транспозиција на големите крвни садови и трикуспидална атрезија.